Realizacja planu niejednokrotnie wymaga wspomożenia domowego budżetu poprzez obce źródło finansowania. W tym celu potencjalny kredytobiorca udaje się do banku, aby zapoznać się z jego ofertą. Przed udzieleniem kredytu lub pożyczki bank weryfikuje, czy zdolność kredytowa klienta jest na tyle dobra, by mógł spłacać raty w terminie. Im wyższa kwota zobowiązania, tym bardziej szczegółowa analiza.
Kredyt a pożyczka – podstawowe różnice
Kredyt i pożyczka to wbrew pozorom nie są synonimy. Wiele osób używa ich zamiennie, pomimo znaczących różnic. Kredyt jest udzielany wyłącznie przez bank na podstawie pisemnej umowy między stronami. W treści dokumentu muszą być informacje wskazujące, jaka kwota kredytu została udzielona, w jakim celu i na jakich zasadach przekazano pieniądze. Ponadto umowa kredytowa będzie zawierała termin spłaty i wysokość miesięcznych rat. Będzie również wskazywała na wysokość kosztów udzielenia kredytu. Należy pamiętać, że podpisanie umowy z bankiem, poprzedza weryfikacja zdolności kredytowej. Pożyczki natomiast może udzielić instytucja finansowa (w tym również bank), ale także osoba fizyczna. Pożyczyć można zarówno pieniądze, jak i przedmioty. Jeśli kwota pożyczki jest niższa niż 500 zł, nie trzeba sporządzać umowy w formie pisemnej. Pożyczkodawca nie wymaga wskazania celu, na który potrzebne są środki. Zasady udzielania pożyczek określa Kodeks Cywilny. Pożyczka to zatem szersze pojęcie niż kredyt. Jest bardziej elastyczna w formie i łatwiej ją dostać. Biorąc pod uwagę główne różnice między tymi pojęciami, nie należy ich używać zamiennie.
Weryfikacja zdolności kredytowej – po co?
Każdy bank przed pożyczeniem pieniędzy dokonuje sprawdzenia potencjalnego kredytobiorcy pod kątem możliwości wywiązania się ze zobowiązania. To właśnie zdolność kredytowa decyduje o tym, czy kredyt lub pożyczka zostaną przyznane. Kredytodawca bada, czy sytuacja finansowa osoby ubiegającej się o dodatkową gotówkę jest na tyle dobra, aby była w stanie regularnie spłacać raty. Bank chętniej zwiąże się umową z osobą posiadającą pozytywną historię kredytową. Jeśli potencjalny kredytobiorca takiej nie ma, zostanie uznany jako anonimowy klient i trudniej będzie uzyskać korzystną ofertę. Zdolność kredytowa stanowi zatem obiektywną ocenę możliwości wywiązania się z ustaleń, a tym samym – zarobienia pieniędzy przez bank. Należy bowiem pamiętać, że najczęściej obce źródło finansowania jest oprocentowane i zawiera dodatkowe opłaty wynikające z umowy. Całkowity koszt pożyczki/kredytu jest większy niż pożyczony kapitał.
Co obejmuje ocena zdolności kredytowej?
Kredytodawca sprawdza wysokość miesięcznego dochodu. W tym celu należy przedłożyć dokumenty potwierdzające zatrudnienie. Mogą to być: umowa o pracę, umowa o dzieło, umowa zlecenie, wyciągi bankowe z wynagrodzeniem, zeznania podatkowe, zaświadczenie o zarobkach. Najwyżej ocenią formą jest umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony. Dochód porównuje się ze strukturą miesięcznych wydatków. Bank będzie sprawdzał koszty utrzymania, aktualne zadłużenie oraz ile osób tworzy gospodarstwo domowe. Ponadto oceni skłonność do wywiązania się z dokumentu, jakim jest umowa między stronami. Pod uwagę będzie brał m.in. wiek, stan cywilny, wykształcenie i staż pracy. Sprawdzi także, jak wyglądała dotychczasowa historia kredytowa. Jeśli analiza jakościowa i ilościowa wykażą, że osoba ubiegająca się o kredyt jest wypłacalna, kredytodawca sfinalizuje wniosek o kredyt. Jeśli będą ku temu przeciwskazania, bank uzasadni odmowę. To z kolei wskaże potencjalnemu kredytobiorcy, jak poprawić zdolność kredytową.
Składając dokumenty do banku należy pamiętać o uzupełnieniu wszystkich wymaganych pól oraz załączeniu potrzebnych dokumentów. Braki formalne mogą przyczynić się do rozłożenia weryfikacji w czasie. Ponadto nieuzupełnione pola często są odbierane przez analityków bankowych jako chęć zatajenia faktów. Warto zatem skrupulatnie sprawdzić podanie, a w razie niejasności – wyjaśnić temat przed złożeniem wniosku kredytowego.
”